بی‌قراری‌هایی از جنس کیارستمی در یک هنرمند نقاش
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۷۴۴۶
از هنر که حرف می‌زنیم از «بی‌قراری» می‌گوید. نوعی از بی‌قراری که گویا فقط محدود به او هم نمی‌شود. به عباس کیارستمی اشاره می کند و با اشاره به دیالوگی از او، می‌گوید: یک بار از آقای کیارستمی پرسیدم که چرا کارهای مختلف انجام می‌دهی و او گفت من بی‌قرارم. فکر می‌کنم من نیز بی‌قرار بوده و هستم و همواره دلم تجربه‌های تازه‌تر می‌خواهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایران اکونومیست، ابراهیم حقیقی ۱۳ مهر ماه، ۷۶ ساله شد. از آن ۷۰ و چندساله‌های فعال که انگار هیچ وقت قصد بازنشستگی هم ندارند. آخرین نمایشگاهش با نام «دلتنگی» همین چند ماه قبل در گالری اعتماد برگزار شد. نقاشی‌هایی با تکنیک پاستل که حدود ۱۰ روز بازدید داشت.
او در دهه‌های گذشته از عمرش، شاخه‌های مختلفی از هنر را تجربه کرده است. حقیقی که دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و عضو انجمن بین‌المللی طراحان گرافیک است و تصویرسازی چندین کتاب و طراحی و ساخت تیتراژ بسیاری از فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی را در کارنامه خود دارد، دیدن عکس از دوران نوجوانی و جوانی را در شکل‌گیری نگاهش به هنر بسیار موثر می‌داند.
او در خاطراتش همچنین بر نقش موثر «کتاب هفته» به سردبیری احمد شاملو و تصویرگری‌های مرتضی ممیز در شکل گیری نگاه هنری اش اشاره می‌کند که حدودا سال ۴۶ منتشر می‌شد و برای مخاطب بسیار تازگی داشت و تاثیرگذار بود.
«کتاب هفته» در تاریخ نشر معاصر ایران و در عرصه مطبوعات جایگاهی یگانه دارد و آغازی است برای دوران تازه‌ای در عرصه هنر و ادبیات. انتشار کتاب هفته را شاملو به عهده داشت و مرتضی ممیز با طراحی‌هایش چهره‌ای متفاوت به آن داد و حاصل اندیشه دو هنرمند، حادثه‌ای شد در تاریخ مطبوعات ایران که کتاب هفته نام گرفت. (مجله آزما/ شماره ۱۰۷)
در کنار تاثیرپذیری از نام‌های بزرگی چون شاملو و ممیز، ابراهیم حقیقی که حالا خود هنرمند بزرگی برای ایران زمین است، از تاثیر پرویز کلانتری و نورالدین زرین کلک هم یاد می‌کند؛ «معلم نقاشی‌ام در یاد دادن نقاشی و نگاهم به این عرصه موثر بود. آن زمان از روی جلد کتاب‌های جیبی که با طرح‌هایی از پرویز کلانتری، زمان زمانی و نورالدین زرین‌کلک منتشر می‌شد، کپی می‌کردم.»
حقیقی در دوران کرونا هم بیکار نماند و نمایشگاه آنلاینی از آثار خود را در گالری گلستان برگزار کرد که آنها را در قرنطینه خلق کرده بود. او در این مجموعه آثار، با استفاده از نمادهای ویروس جهان‌شمول کرونا از دستمال کاغذی و ژل‌های ضدعفونی کننده گرفته تا ماسک و دستمال کاغذی در آثار مشهور هنری جهان، کرونا را به تاریخ دنیای هنرهای تجسمی برده بود.
در نهایت حدود ۱۰۰ اثر در این زمینه خلق شد که حدود ۴۰ اثر آن را در اینستاگرام منتشر کرد.
سال ۹۲ ابراهیم حقیقی به نمایندگی از هنرمندان تجسمی کشور خواسته‌هایش در این حوزه را با رییس جمهور وقت در دولت یازدهم در میان گذاشت.
او از هنرمندان تجسمی به عنوان خانواده بزرگی یاد و تاکید کرده بود که هنرهای تجسمی برخلاف برخی نظرات، اصلا برای تفریح نیست، بلکه این خانواده از صبح تا شب با آن زندگی می‌کنند و برایشان همچون اکسیژن است.
حقیقی خواسته بود تخصیص یک درصد اعتبارات عمرانی برای خرید آثار هنری مصوب شود و تبصره‌های دیگری از جانب بانک‌ها و دیگر مراکز که معوق مانده نیز به جریان بیفتد تا کمکی به احیای هنرهای تجسمی باشد.
او از وزیر ارشاد وقت درخواست کرده بود، دوسالانه‌های هنری را دوباره به انجمن‌ها بسپارند و آنها را احیا کنند و همچنین خواستار گسترش فعالیت گالری‌ها در شهرستان‌ها شده بود.
این هنرمند پیشکسوت با اظهار تأسف از وضعیت موزه هنرهای معاصر هشدار داده بود، رده این موزه که جزو ۱۰ موزه برتر دنیاست در حال نزول است. در حالی که ما در ایران در کل منطقه بیشترین تعداد هنرمند را داریم.
ابراهیم حقیقی احیای مجلات هنری و نیز ایجاد مکانیزمی برای اشتغال فارغ‌التحصیلان هنری را خواستار شده بود و در این زمینه تاکید کرده بود: خانه هنرمندان ایران می‌تواند به وزارت ارشاد کمک بسیاری کند چرا که همه اصناف هنری در آن فعالیت دارند.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: ابراهیم حقیقی
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: ابراهیم حقیقی ابراهیم حقیقی کتاب هفته
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۷۴۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چاپ کتابی درباره سکوت و پایبندی در آثار آلبر کامو
به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «زندگی‌ای که ارزش زیستن دارد؛ آلبر کامو و تمنای معنا» نوشته رابرت زارتسکی به‌تازگی با ترجمه محمدرضا عشوری توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این‌کتاب سال ۲۰۱۳ توسط انتشارات بِلْکنپ چاپ شده است.
«زندگی‌ای که ارزش زیستن دارد» به دو موضوع سکوت و پایبندی که به‌عقیده رابرت زارتسکی، کمتر در آثار کامو دیده شده‌اند، اختصاص دارد. سکوت مد نظر، سکوتی است که بر اثر حضور ساکت و خاموش مادر در آثار کامو بازتاب پیدا کرده است. تنها آرزو و حسرت کامو این بود که مادرش نوشته‌هایش را می‌خواند. مساله پایبندی هم به تأثیر پدر در زندگی کامو اشاره دارد. او هیچ‌وقت فرصت نکرد پدرش را بشناسد اما در تمام عمر به تنها آموزه‌اش وفادار ماند؛ پایبندی به انسان و ذات انسانی.
البته به‌جز سکوت و پایبندی، سه‌موضوع ثابت آثار کامو یعنی عصیان، میانه‌روی و پوچی هم در این‌کتاب مورد بررسی قرار گرفته‌اند. چون این‌اعتقاد وجود دارد که اندیشه و تفکرات کامو بر این‌سه‌اصل استوار بوده است.
محمدرضا عشوری مترجم این‌کتاب درباره لفظ ابسورد که در مطالعه کامو بسیار بسامد دارد، می‌گوید در اغلب فرازهای این‌اثر، absurd را ابسورد ترجمه کرده نه پوچی. چون پوچی بیشتر به نیهیلیسم نزدیک است تا ابسورد و در نظر کامو، بین ابسورد و نیهیلسم تفاوت وجود دارد؛ همان‌طور که بین عصیان و انقلاب هم تفاوت قائل است.
کتاب پیش‌رو به‌جز سخن آغازین و سخن پایانی، ۵ فصل دارد. عناوین ۵ فصل مورد اشاره به این‌ترتیب‌اند: ابسورد، سکوت، میانه‌روی، پایبندی، عصیان.
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
اولریش فن ویلامویتش پژوهشگر آثار کلاسیک زمانی گفته بود: «برای به سخن واداشتن مردم باستان، باید از خون خود تغذیه‌شان کنیم.» کامو هم همین را می‌گوید: «اسطوره‌ها به‌خودی‌خود حیات ندارند. منتظرند تا ما به آنها حیات ببخشیم.» و زمانی که زنده می‌شوند رشد می‌کنند و تکامل می‌یابند. اندکی پس از انتشار اسطوره سیزیف در سال ۱۹۴۲، کامو به این‌نتیجه رسیده بود که باید از ابسورد فراتر برود. با این‌تشخیص درستی از وضع بشر داشت آگاه بود که این آموزه راهنمای مناسبی برای شرایط ناامیدکننده فرانسه تحت اشغال نازی‌ها نیست. کامو، قبل از آن‌که به جنبش مقاومت بپیوندد و نهایتا ویراستار روزنامه زیرزمینی کُمبا شود، مشغول برنامه‌ریزی برای نوشتن دوره دوم آثارش بود با مضموم عصیان.
این‌تغییر دیدگاه به خلق طاعون، صالحان و عصیانگر منجر شد: سه‌گانه جدیدی که کامو آن را پرومته نامید.
این‌کتاب با ۲۱۶ صفحه، شمارگان ۷۷۰ نسخه و قیمت ۱۵۰ هزار تومان منتشر شده است.
کد خبر 6092063
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند